اثر غلظت‎های پایین تر از mic ونکومایسین درالقاء اشکال l استافیلوکوکوس اورئوس و بررسی پایداری آنها در خون (در شرایط آزمایشگاهی)

سابقه و هدف : اشکال l ، باکتریهای گرم مثبت یا گرم منفی هستند که دارای نقص در دیواره سلولی خود بوده و فاقد پپتید و گلیکان می‎باشنـد ، ولی در محیط های هیپرتونیک توانایی رشد و تکثیر دارند . نقش اشکال l در ایجاد عفونت های انسانی بدرستی مشخص نیست ، ولی تابحال این اشکال را از عفونتهایی همچون باکتریوری ، مننژیت ، تب روماتیسمی ،اندوکاردیت و سپتی سمی از انسان جدا نموده اند . آنتی بیوتیک‎ها نیز از جمله القاء کننده های مهم اشکال l محسوب می شوند . هدف از انجام این تحقیق ، بررسی ارتباط میان غلظت های مختلف ونکومایسین با القاء اشکال l استافیلوکوکی و بررسی پایداری یا ناپایداری آنها در خون کامل انسان می باشد .   مواد و روش ها : در این مطالعه ، اثر غلظت های مختلف ونکومایسین بر روی سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (atcc 25923) آزمایش گردید . سپس رشد باکتریها در محیط های چهارگانه bhi agar ، bhi broth ، lpm agar و lpm broth مورد بررسی قرار گرفت . سپس با افزودن اشکال l القاء شده به خون ، پایداری یا ناپایداری آنها در خون بررسی شد0   یافته ها : در غلظت های mic و بالاتر از آن ، باکتریهای طبیعی قادر به رشد و تکثیر نبودند ، اما اشکالl پس از گذشت 3 الی 5 روز در محیط lpm broth القاء شدند . با تلقیح اشکال l استافیلوکوکوس اورئوس به خون کامل انسان ، این اشکال پایدار نبوده وپس از چند روز تبدیل به باکتریهای طبیعی و دیواره دار گردیدند .   در غلظت های پایین تر از mic ونکومایسین ، القاء اشکال l صورت نگرفت و پس از تلقیح به محیط های چهارگانه فوق ، رشد استافیلوکوکهای معمولی در تمامی محیط ها مشهود بود . نتیجه گیری: با توجه به اینکه ایجاد اشکال l و سایر اشکال دارای نقص در دیواره سلولی ، به عنوان یکی از راههای مقاومت دارویی باکتریها مطرح است و از طرفی ، در غلظت های بالاتر ازmic ونکومایسین نیز امکان ایجاد اشکال l وجود دارد ، لذا می توان چنین نتیجه گرفت که تجویز همزمان دویا چند آنتی بیوتیک که اثرات ضد میکروبی یکدیگر را تقویت نمایند ، یکی از راههای به حداقل رساندن القاء اشکال l و بروز مقاومت دارویی می باشد .